Το πρόβλημα:

"Όχι ότι έχω εμμονή με την εμφάνιση μου αλλά φαίνεται ότι δεν μπορώ να περάσω από έναν καθρέφτη χωρίς να ρίξω έστω και μια γρήγορη ματιά στον εαυτό μου. Πιάνω επίσης τον εαυτό μου να κοιτάζεται στον καθρέφτη για αρκετή ώρα νιώθοντας απογοητευμένος με αυτό που βλέπει. Μου φαίνεται δύσκολο το να συνδυάσω αυτό που βλέπω με αυτό που είμαι, είναι σαν, κατά κάποιο τρόπο, ότι δεν είμαι εγώ σε αυτό που βλέπω"

Η ανάλυση:

Ο λόγος μιας τέτοιας συμπεριφοράς μπορεί συχνά να μας διαφεύγει και να μας είναι δύσκολο να τον καταλάβουμε. Ενώ εκ πρώτης ο λόγος φαίνεται να είναι η φιλαρέσκεια και ο ναρκισσισμός, η αλήθεια είναι ότι συχνά ο πραγματικός λόγος έχει να κάνει περισσότερο με ένα συναίσθημα ότι δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα στο «εσωτερικό» οπότε και ψάχνουμε την αξία μας στην εξωτερική μας εμφάνιση.

Μπορεί λοιπόν να νιώθουμε ότι όσο περισσότερο ωραίοι δείχνουμε τόσο περισσότερο αξίζουμε ως άτομα. Ένα αίσθημα χαμηλής αυτοεκτίμησης συνήθως μας κάνει να νιώθουμε «μικροί» και πολλές φορές αόρατοι.

Νιώθοντας λοιπόν κατ’ αυτόν τον τρόπο, κοιταζόμαστε στον καθρέφτη προκειμένου να αποκτήσουμε την αίσθηση ότι υπάρχουμε! Όσο περίεργο και να ακούγεται αυτό! Υπάρχει ένα αίσθημα κενού μέσα μας το οποίο μας κάνει να νιώθουμε αόρατοι.

Μπορεί να κοιτάμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη και να μην μπορούμε να συνδέσουμε αυτό που βλέπουμε με αυτό που είμαστε. Συχνά μια τέτοιου είδους κατάσταση συνδέεται με την δυσκολία μας να ερμηνεύουμε, και γι΄ αυτό το λόγο να κατανοούμε, τα συναισθήματα μας. Πολλή συχνά λοιπόν αισθανόμαστε ότι χρειαζόμαστε εξωτερική βεβαίωση για το τι νιώθουμε.

Οι Λύσεις:

Λύση No1: Μάθε να εμπιστεύεσαι τα συναισθήματα σου. Αν έχεις περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωή σου μαθαίνοντας πώς να αρνείσαι ή να αγνοείς τα συναισθήματα σου τότε πρέπει να αρχίσεις σιγά-σιγά να ξεμάθεις όλους αυτούς τους τρόπους που σε οδήγησαν εδώ.

Τα καλά νέα είναι ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό και θα σε κάνει να νιώσεις απελευθερωμένος ή πιο απλά ο εαυτό σου! Προσοχή όμως! Αποδέχομαι τα συναισθήματα μου σημαίνει ότι αποδέχομαι και τα καλά και τα λιγότερο καλά και ευχάριστα.

Έτσι, όταν συμβεί κάτι που σου δημιουργήσει ένα δυσάρεστο συναίσθημα δώσε στον εαυτό σου την άδεια πραγματικά να το νιώσεις. Μπορείς να απελευθερώσεις τον πραγματικό σου εαυτό με το να αποδεχτείς αυτό που συμβαίνει οποιαδήποτε στιγμή χωρίς να καταδικάζεις ή να κρίνεις τον εαυτό σου.

Λύση Νο 2: Συνήθισε την ιδέα να δέχεσαι κομπλιμέντα από τους γύρω σου. Αν έχεις καταλήξει να εξαρτάσαι από τον καθρέφτη ως την μοναδική πηγή επικύρωσης αυτού που είσαι τότε αυτό σημαίνει ότι νιώθεις άβολα με το να δέχεσαι θετικά σχόλια και επαίνους από τους άλλους. Μάθε λοιπόν να δέχεσαι κομπλιμέντα χωρίς να αναρωτιέσαι το πώς και το γιατί, απλά δέξου τα!

Αντιστάσου στη επιθυμία σου να αμφισβητείς και τελικά να απορρίπτεις τα κομπλιμέντα! Την επόμενη φορά που θα σε ευχαριστήσουν για κάτι που έκανες πες «Ευχαριστώ πολύ» αντί «Ευχαριστώ αλλά δεν ήταν τίποτα, αν είχα περισσότερο χρόνο στην διάθεση μου θα έκανα πραγματικά καλή δουλειά».

Μην κάνεις τον κόσμο να νιώθει άβολα, άφησε τους να έχουν την ευχαρίστηση να σε κάνουν ένα κομπλιμέντο. Προσπάθησε επίσης να κάνεις και το αντίστροφο, να αναγνωρίζεις δηλαδή στους άλλους τις προσπάθειες τους ή την βοήθεια που έχουν προσφέρει. Από την στιγμή που θα αρχίσεις να καταλαβαίνεις πόσο ωραίο είναι να φέρεσαι με αυτό τον τρόπο θα αρχίσεις να δέχεσαι παρόμοιες συμπεριφορές από τους άλλους.

Λύση Νο3: Κάνε μια λίστα με πέντε χαρακτηριστικά που αρέσεις πιο πολύ στον εαυτό σου. Θα είναι δύσκολο στην αρχή να σκεφτείς κάποια αλλά όσο πιο δύσκολο είναι τόσο περισσότερο την χρειάζεσαι. Επέλεξε κατά προτίμηση εσωτερικά χαρακτηριστικά, με άλλα λόγια χαρακτηριστικά που δεν μπορεί κάποιος να δει στον καθρέφτη. Πάρε τον χρόνο σου να σκεφτείς και μην απορρίπτεις χαρακτηριστικά όσο απλά και ασήμαντα και αν σου φαίνονται.

Κατά διαστήματα πρόσθεσε και άλλα χαρακτηριστικά σου και φύλαξε τα κάπου έτσι ώστε να μπορείς να τα βλέπεις σε καθημερινή βάση για να σου υπενθυμίζουν την πραγματική σου αξία και έτσι να βοηθιέσαι ειδικά στις δύσκολες σου στιγμές τις οποίες όπως αναφέρει και η λύση Νο1 θα πρέπει και αυτές να τις αποδέχεσαι και να τις βιώνεις.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πατρίδα της Κομοτηνής στις 5 Αυγούστου 2010.