Το πρόβλημα:

«Όταν νευριάζω δεν θέλω να μου περάσει. Διαπιστώνω πολλές φορές ότι κατά κάποιο τρόπο μου αρέσει να παραμένω νευριασμένος ακόμα και όταν έχει περάσει αρκετή ώρα από την αιτία που μου έκανε να νευριάσω. Νιώθω περισσότερο την αίσθηση του ελέγχου και πιο ‘ζωντανός’ όταν είμαι νευριασμένος».

Η ανάλυση:

Hαλήθεια είναι ότι νευριάζουμε για πολλούς και διάφορους λόγους, είτε επειδή μας πλήγωσαν, είτε γιατί νιώθουμε ανασφάλεια, είτε γιατί μας πρόδωσαν κτλ. Αν και ο θυμός είναι κατά τα άλλα μια υγιής και φυσική αντίδραση, παρόλα αυτά αν επιμένουμε στο να είμαστε θυμωμένοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα μπορεί να οδηγήσει σε ψυχολογικά και σωματικά προβλήματα.

Οι λόγοι τώρα για τους οποίους παραμένουμε νευριασμένοι είναι επίσης διάφοροι αλλά θα αναφέρουμε πέντε βασικούς εδώ:

α) Ο θυμός μπορεί να λειτουργεί σαν μάσκα προκειμένου να καλύψει άλλα συναισθήματα τα οποία δεν θέλουμε να εξετάσουμε ή να αποδεχτούμε όπως πολύ συχνά είναι συναισθήματα κατάθλιψης και μειονεκτικότητας,

β) Μπορεί ο θυμός να καλύπτει ένα συναισθηματικό κενό. Έτσι ο θυμός μπορεί να είναι το μοναδικό συναίσθημα που μπορεί κάποιος να νιώσει προκειμένου να γεμίσει αυτό το συναισθηματικό κενό,

γ) Για κάποιους ο θυμός μπορεί να λειτουργεί ως στοιχείο ταυτότητας, σου δίνει κάτι να πιστέψεις και κάτι για το οποίο μπορείς να παθιαστείς,

δ) Πολλοί χρειάζεται να νιώσουν θυμό γιατί ο θυμός λειτουργεί γι’ αυτούς σαν κίνητρο προκειμένου να αναλάβουν δράση και να αλλάξουν κάποια πράγματα στην ζωή τους,

ε) Τέλος, κάποιοι από εμάς πιστεύουμε ότι αν δεν νευριάσουμε οι άλλοι δεν θα μας ακούν και δεν θα μας σέβονται. Νομίζουμε ότι αν δεν νευριάσουμε οι άλλοι θα νομίζουν ότι δεν ενδιαφερόμαστε ή δεν είμαστε αρκετά σοβαροί με αυτό που κάνουμε.

Οι λύσεις:

Λύση Νο1: Αν νομίζουμε ότι μας αντιπροσωπεύει ο τελευταίος λόγος τότε καλό θα είναι να πειραματιστούμε με διαφορετικά στυλ μάνατζμεντ (διαχείρισης) και να μάθουμε λίγα παραπάνω πράγματα σχετικά με ηγετικές ικανότητες.

Ειδικά εμείς οι Έλληνες – μιμούμενοι σε μεγάλο βαθμό την νοοτροπία των τηλεοπτικών παραθύρων – νομίζουμε ότι όσο περισσότερο φωνάζουμε τόσο πιο κύρος αποκτούμε και τόσο περισσότερο οι άλλοι μας ακούν και μας εκτιμούν, λάθος! (από τα μεγαλύτερα!).

Όταν νευριάζουμε και φωνάζουμε στην καλύτερη των περιπτώσεων κάνουμε τους άλλους να μας φοβούνται και στην χειρότερη δείχνουμε φοβισμένοι και ανασφαλείς ενώ δεν πετυχαίνουμε τον στόχο μας που είναι να αποκτήσουμε τον σεβασμό των άλλων. Τίποτα δεν προκαλεί μεγαλύτερο σεβασμό από ήσυχες και προσεκτικά διατυπωμένες λέξεις. Ταυτίσου με την δύναμη και το πάθος, όχι με τον θυμό!

Λύση Νο2: Καλό είναι να κοιτάξουμε αν ο θυμός και τα νεύρα καλύπτουν άλλα συναισθήματα. Δώσε προσοχή στο τι νιώθεις λίγο πριν νευριάσεις. Δες αν ο θυμός παραγκωνίζει συναισθήματα πόνου, ανικανότητας, φόβου, ενοχής, κτλ. Αυτά είναι τα συναισθήματα που δεν έχεις μέχρι τώρα αντιμετωπίσει άμεσα και χρησιμοποιείς τον θυμό ως ένα μηχανισμό άμυνας προκειμένου να αποσπάσεις την προσοχή σου από το τι σου συμβαίνει πραγματικά.

Να θυμάσαι, ο θυμός έχει τις ρίζες του στον φόβο. Γι’ αυτό δες ποια είναι η αιτία του φόβου σου. Θα βοηθηθείς από το να προσπαθήσεις να δεις αντικειμενικά την κατάσταση. Αντίκρισε ανοιχτά και με ειλικρίνεια τα αρνητικά σου συναισθήματα γιατί έτσι μόνο θα μπορέσεις να αρχίσεις να δουλεύεις πάνω σε αυτά με τον καιρό.  Με το που θα καταλάβεις τους λόγους για τους οποίους θέλεις να είσαι και να παραμένεις θυμωμένος ο θυμός αυτόματα θα αρχίσει να χάνει την δύναμη του.

Λύση Νο3: Τέλος, αν ο θυμός σου είναι απλά ένας τρόπος να κάνεις την ζωή σου πιο ‘εκρηκτική’ και ενδιαφέρουσα υπάρχουν και εναλλακτικές λύσεις όπως μοτορ-κρος, ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο και άλλα τέτοια λιγότερο οδυνηρά σπορ! Δοκίμασε τα και θα δεις!

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πατρίδα της Κομοτηνής στις 1 Ιουλίου 2010.