Μην ‘ζυγίζετε’ την αυτοεκτίμηση σας, ούτε το σώμα σας!

Αν και δεν μπορούμε να αποφύγουμε την έμφαση που δίνει σήμερα η κοινωνία μας στην εμφάνιση, με λίγη προσπάθεια, μπορούμε σίγουρα να αλλάξουμε το που εστιάζουμε την προσοχή μας.

Το να μάθουμε να αγαπάμε το σώμα μας περιλαμβάνει τρία πράγματα:

1. Σταματάμε να τσεκάρουμε το σώμα μας

Η έρευνα δείχνει σημαντική σχέση ανάμεσα στο πόσο τσεκάρουμε το σώμα μας και το πόσο ανικανοποίητοι είμαστε με αυτό. Σε μία έρευνα, ζητήθηκε από γυναίκες που δεν έπασχαν από διατροφικές διαταραχές να εστιάσουν για δεκαπέντε λεπτά της ώρας στα σημεία του σώματος τους στον καθρέπτη που δεν τους άρεσαν. Σε σύγκριση με μια ομάδα γυναικών που δεν τους ζητήθηκε κάτι τέτοιο, οι γυναίκες που τσέκαραν τον εαυτό τους στον καθρέπτη ένιωσαν πιο χοντρές, πιο επικριτικές ως προς τον εαυτό τους και πιο ανικανοποίητες με το σώμα τους. Ο βασικός λόγος που το τσεκάρισμα του σώματος μας έχει τόσες αρνητικές επιδράσεις πάνω μας είναι ότι μας δίνει παραποιημένες πληροφορίες σχετικά με το πώς πραγματικά δείχνουμε. Με το να δίνουμε όλη την προσοχή μας σε ένα σημείο το σώματος μας χάνουμε την αίσθηση της συνολικής εικόνας ενός κατά τα άλλα δυνατού και υγιούς σώματος.

2. Σταματάμε τις συζητήσεις περί κιλών.

Συζητήσεις για τα κιλά και το βάρος γίνονται παντού στις μέρες μας και είναι αδύνατο να τις αποφύγουμε. Πολλές φορές συμμετέχουμε σε αυτές χωρίς καν να το αντιληφθούμε. Δυστυχώς όλες οι συζητήσεις περί κιλών είναι επιβλαβής και το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τις κόψουμε, μαχαίρι! Μια φοιτητική οργάνωση κοριτσιών στην Αμερική είχε καθιερώσει μία ‘Εβδομάδα χωρίς συζητήσεις περί κιλών’ και ενθάρρυνε τους φοιτητές να υπογράψουν την παρακάτω δήλωση: “ Σήμερα υπόσχομαι να σταματήσω τις ‘συζητήσεις περί κιλών’ με τους φίλους, την οικογένεια και τον εαυτό μου’. Ξεκινώντας από σήμερα θα προσπαθήσω όχι για ένα λεπτό-πρότυπο αλλά για ένα υγιές-πρότυπο το οποίο ξέρω ότι είναι διαφορετικό για τον καθένα και θα εστιάσω στην υγεία και όχι στα κιλά και στο μέγεθος. Θα γιορτάσω για όλα τα πράγματα σχετικά με τον εαυτό μου και τους ανθρώπους στην ζωή μου που δεν έχουν να κάνουν με την εμφάνιση μου’’.

3. Σταματάμε τις συγκρίσεις με τους άλλους.

Συγκρίνεις συχνά τον εαυτό σου με τους άλλους; Δεν είσαι ο μόνος. Έρευνα έδειξε ότι το 44% αυτών που κοιτούσαν φωτογραφίες στο Facebook εξέφρασαν την επιθυμία να είχαν το ίδιο σώμα ή βάρος με ένα φίλο τους, 32% είπαν ότι ένιωθαν θλίψη όταν σύγκριναν φωτογραφίες του εαυτό τους με αυτές φίλων τους και 37% ότι νιώθουν ότι χρειάζεται να αλλάξουν συγκεκριμένα μέρη του σώματος τους ως αποτέλεσμα αυτής της σύγκρισης. Όχι μόνο συγκρίνουμε το εαυτό μας με άλλους αλλά και με τον εαυτό μας σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Η έρευνα μας δείχνει ότι η σύγκριση οδηγεί στην απελπισία! Σε μία μελέτη, γυναίκες (με ή χωρίς συμπτώματα διατροφικών διαταραχών) ένιωθαν μεγαλύτερη δυσαρέσκεια με το σώμα τους, ενοχές, και έκαναν σκέψεις για δίαιτα μετά από σύγκριση που έκαναν του εαυτού τους με κάποια που πίστευαν ότι ήταν πιο ελκυστική από τις ίδιες.

Είναι δυνατό να σταματήσουμε τις συγκρίσεις; Φυσικά, αν και παίρνει κάποιον χρόνο. Ας σκεφτούμε πρώτα με ποιόν συγκρινόμαστε. Θα παρατηρήσουμε ότι αυτό που κάνουμε συνήθως είναι να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με λεπτότερα, νεότερα, και ασυνήθιστα ελκυστικά άτομα. Έτσι, πρέπει να μάθουμε να μην συγκρίνουμε τα ‘εξωτερικά’ μας με τα ‘εξωτερικά’ των ‘άλλων’ αλλά ούτε και τα ‘εσωτερικά’ μας με τα ‘εξωτερικά’ των άλλων (γιατί όπως είδαμε σε προηγούμενο άρθρο το πόσο χοντροί νιώθουμε (΄τα εξωτερικά μας’) συνδέεται συχνά με τα επίπεδα κατάθλιψης που βιώνουμε (‘τα εσωτερικά μας’).

Πλήρης ελευθερία δεν σημαίνει ότι από ένα σημείο και μετά δεν θα ξανακάνουμε ποτέ κάποια αρνητική σκέψη για το σώμα μας. Σημαίνει, ότι μπορούμε να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου δεν θα βασίζουμε άλλο πια την συνολική μας αυτοεκτίμηση σε έναν αριθμό πάνω στην ζυγαριά! Που και που μπορεί να ακούμε τις κοινωνικές προσταγές να μας λένε ότι πρέπει να τρώμε λιγότερο και να χάσουμε κιλά αλλά σίγουρα μπορούμε να μάθουμε να είμαστε πιο ευτυχισμένοι και υγιείς απ’ ότι πριν.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερο Βήμα της Κομοτηνής στις 13 Μαρτίου 2014.